Eerste kennismaking!

Zo naar best wel een emotioneel afschied en een lange reis, ben ik dan eindelijk in het Switie Sranang!
De reis ging best goed, ik zat naast een jongenman, die me de oren van het hoofd kletste, erg grappig!
In Su aangekomen viel de warmte als een warme deken om me heen. Het wachten op de koffer was een ramp en dat is dan op zijn zachts gezegd! Doorlopend kwamen dezelfde koffers voorbij, waaronder dus ook een breekbaar pakket. En mijn koffer was in geen velden of wegen te bekennen. Ik had echt de neiging om met dat zogenaamde breekbaar ding te gaan smijten! Afijn na 1,5 uur later kwam dan eindelijk mijn koffer voorbij.
Hiep hiep hoera! Mijn oom stond zich ook al zorgen te maken, want ik kon ook niet bellen. Het wederzien van mijn oom was ontzettend leuk en warm. We zijn gelijk naar mijn logeeradres gereden. Onderweg keek ik mijn ogen uit. Zoveel schoon, maar ook armoe en vuil. De lucht was drukkend en hier en daar rook je een brandlucht. Plaatselijk leek er ook een bui te zijn gevallen. Aangekomen bij het huis, werden we verwelkomt door opgewonde geblaf van de hond van de eigenaar. Ieder huis heeft wel 1 of meerdere honden, die buiten op het erf verblijven. Het huis is netjes en redelijk schoon. Alles wat je nodig hebt is aanwezig. Samen met mijn oom zijn we nog even naar een supermarkt gelopen, om wat kleine boodschapjes te doen. We hebben afscheid genomen en ik ben vrij vroeg gaan slapen. De kamer is warm en de ventilator draait overuren
;-)